Menekşeler mor, mavi, beyaz renk renk menekşeler… Ne
güzeldir onlar. Ne güzel bir ülkedir benim ülkem, renk renk çiçekleri yemyeşil
alanlarıyla Dünyanın en güzel yeridir Türkiye… Işıl ışıl mavi bayraklı koyları,
incecik kumsal kumlarıyla hiç bir yerde eşi benzeri yoktur bu bereketli
toprakların.
Sadece dışarı çıkıp gökyüzüne bakmak yeter…
Pırıltılı güneşin altında kuşlar öter, yemyeşil ağaçların dallarında… Telaşlı
telaşlı öterler birbirlerine laf yetiştirmek için. Bence bu kuşların hepsi de
kadın… Bir yandan ötüşür bir yandan da sürekli devinim halindedir. Sanki
hareket etmezlerse, Dünyanın ritmik dengesi bozulacakmış gibi bıkmadan,
usanmadan, durmadan devinir dururlar bir yandan hiç susmadan öterken...
Bahar dalları, renk renk lale bahçeleri… Nasıl da
aşığım ben bu ülkeye, bu ülkenin derin güzelliğine dağına, taşına, kuşuna,
insanına… Her biri birer gizemli mucize taşır ruhunda…
Bilir misiniz? Türkiye en çok sanatçı yetiştiren
toplumlardan biridir. Neden mi? Çünkü bizim insanımız doğduğundan bu yana dökemez
dışarı derdini, üzüntüsünü özgürce… Onun yerine hepsini içinde bir yerlere saklar. Sonra da simgeler onu ağacın dalına, yaprağın ucuna, balkondaki
saksıya, köpeğinin gözlerine, kuşlarının sesine, evinin mutfağına, çocukların
saçlarına …
Ve böylece gelişir, Türk insanının soyut düşünce
yeteneği hem spekülatif batıya, hem de derin düşündüğünü savunan kendinden
başka bilge tanımayan doğuya inat… Yıllardır sanat çiçeklerini yetiştirir bu
insanlar, bu topraklarda… Evet, soyut düşünme kapasitesi en yüksek ülkelerden
biridir Türkiye…
Ah Türkiye,
güzel ülkem… Selam olsun hepinize güneşli, kuşların ötüşlerini yarıştırdığı bir
Ankara sabahından… Günaydın Ankara’dan bütün Dünyaya…
Yorumlar
Yorum Gönder