Kuzuluk’tan ayrılamadın ah Arzu! Mesken tuttun orayı. Gelmişken
kalayım dedin. Öte alem oldu Kuzuluk. Ne hayallerimiz vardı oysa. Bir araya gelecektik
elbet. Kutlama yapacaktık, kabus bitti
diyecektik. Çınlayacaktı seslerimiz kara ormanda. Topladığın mor çiçeklerden
başımıza taçlar yapacaktık.
Kuzineye odun atacaktık sonra. Masallar anlatacaktın bize, yumuşak
sesinle. Masallarda mı çıkılır kerevetine yalnız? Çıkacaktık seninle en
güzeline...
Hadi Arzu, yakalım şu ateşi, kuzineye odun lazım
O da hazır Alevcim, yeni aldım biliyorsun
Kediler nerede? Üzüm kız, Karadut, onlar da sus pus
Onlar benim yerimi bilirler
Biz ne yapacağız gülüm, 6 dakika şiirler, yazılar var,
sensiz olmaz
Ha onu kaçırmam zaten, bir ekran yüzüm eksik, bilin ki
yanınızdayım. Hem hayatım boyunca 6 dakika yazdım ben. Gezgin ruhlu kadınları öyküler
buluşturur
Seninle geziler daha güzel olurdu Arzu, hem ne gezilerimiz
olurdu
Özlemek değil midir güzel olan, ben de özleminizde kalayım o
zaman
Arzu ‘cum özlemekle kalmayacağız, hep yazacağız birlikte. Masalların
bize emanet, sen hayal et yine
Etmem mi ? Bak gözlerimin içine, nasıl gülüyor şimdiden ...
Yorumlar
Yorum Gönder