Arzu Candoğan
Elif anılarla başlamış kumaş ve çağrıştırdıkları yazmış bir de Floransa kırmızısı var. Ah o kırmızı...
Bugünkü konumuz Kumaş. Bu söz duyunca önce aklıma Işın’la yaptığımız Eminönü gezilerimiz orada gördüğümüz renkli kumaşlar ve İtalyan dükkanına gidişimiz geldi. Kendimize güzel bluzlar almıştık.
Dantelli kumaşları severim. Beyaz ve gri bir bluzum vardı. Yaka kısmı el işi beyaz, diğer tarafı gri düz örgü. Uzaklardan gelmişti…
Unutmadım unutamam
Kara sevdam, merak etme.
Yaşamaksa yaşadım lakin
Canımın çoğu kaldı sende
Pişman mıyım? Hayır asla…
En çok kırmızıyı severim. Şimdi de yılbaşı mevsimi, kışı şenlendiren güzel bir renktir.
Kareli kumaşları da severim kırmızılı grili bir ceketim vardı, babamın Milano’dan getirdiği.
Şu anda aklıma gelenler, hep eskiye Ankara günlerine dair.
Belki de o zamanlar daha özenli giyiniyorduk. Hoş anılar kalmış hatıramda.
Kumaşla ilgili bir diğer imge de Floransa kırmızısı. Oranın çok özenle yapılan el dokuması kumaşları. Hala sanırım dünyanın en pahalı kumaşları arasında.
Doğudan ipek böceklerinin İtalya’ya getirilmesiyle yün endüstrisinin yanında ipekli kumaş endüstrisi de başlamış.
Ham ipeği sabunla yıkayıp meydanlarda kurutmuşlar. 1100 yılından beri ipekçilik yapıldığı sanılıyor İtalya’da. Acaba Bursa’da ne zaman başladı?
Sonra meşe ağacında bulunan bir böcekten elde ettikleri kırmızı rengi kullanmaya başlamışlar. Floransa kırmızısı meşhur olmuş. Antika tezgahlarda ipek halen dokunmakta Floransa’da.
Elif Mat
Yorumlar
Yorum Gönder